Teferič

Svakog ljeta su na Ptičijaku (poslije koševine) organizovani teferiči, ili ti piknici za čaršijski narod. Organizator je uvijek bilo Dobrovoljno vatrogasno društvo na čelu sa Halidom Čolićem. Naplaćivao se i ulaz, organizovana su razna sportska takmičenja, kao trčanje s jajetom u kašici, trke u vrećama, razbijanje bardaka……, a bila je uspostavljena “vatrogasna straža” koja je znala “zarobiti” kakvu usamljenu djevojku i ne bi je puštali iz specijalnog pritvora dok se ne pojavi kakav delija i plati otkup (obično piće i meze za stražu).

Prodavala se tombola, a za nju je bio zadužen vječni sekretar Rušid Hodžić, dok su za pečenje, slatki i slani bife (tako se to tada zvalo) bili zaduženi Mustafa Teskeredžić Beg, Ibro i Alija Kustura. Slatkiše su prodavali Osman Hodžić, Halilaga Bradarac, Raif i Badema, a sabese i soda-vodu sodadžija Milivoj. Teferič se završavao loženjem vatri i izvlačenjem dobitnika na tomboli, a onda kreni pjesma Akšamlijska ispod krušaka, šljiva ranki i grabica. Kulturno umjetničko društvo sa svojim tamburaškim orkestrom obavezno bi, na kraju, označi završetak teferiča. Razilazilo se kako ko, nekog žena odvuci, a neke dertlije osvani i do sabaha. . .

U svojoj knjizi “ROGATICA – kazivanje o jednom gradu” Munib Hasanagić također spominje teferiče, ali one između dva svjetska rata, kojima su ovi “socijalistički” bili indentični što govori da je urbana tradicija nešto jače i od sistema. Teferiča više odavno nema u Rogatici, jer nema onih kojima su bili priredjivani.

Šele