ROLJAK

Prije četrdeset i više godina u Rogatici, u “Sjemeću” se zaposlio prvi diplomirani šumarski inžinjer Mesud Hrelja. Njegovo stručno, šumarsko umijeće ne bi bilo ni zamijećeno da on, onako usput, nije bio prvi pravi smučar-skijaš u Rogatici, a plus sa prelijepom ženom Berom za kojom su se, kad bi stani na skije i strmoglavi se niz Kupusnjaču, ibretile sve rogatičke hanume. Nakratko, nakon rogatičke epizode, Mesud, u Rogatici prozvan Roljak, preselio je u Sarajevo gdje i dan danas, u pozne penzionerske dane skija, a njegovi spustovi niz strme bjelašničke staze izazivaju zavist novokomponovane gradske elite.

 
U “Sjemeću” je dvadesetak godina kasnije radio šumarski tehničar Mesud Pašić, koji je kasnije diplomirao na Šumarskom fakultetu u Sarajevu. Analogija naloži (Mesud) da i njega prozvaše Roljkom, a da to ni imenodavcima, ni imenoprimaocu nikad nije bilo jasno, izuzev što se zvao Mesud i bio šumarski inžinjer. Ostao je upamćen, ne kao skijaš, nego kao strasni ljubitelj lopte, nogometa, koji je igrao dok su ga noge lagahne nosile. I imao je tri sina, i to dva pohašarijasta, starijeg rahmetli Mirsu koga su zvali Nalet i mlađeg Mirzu. A “nalet” bi značilo nešto kao šejtan, koji se ne može saulisati, što je isto tako jedna, izgleda, samo rogatička jezička kombinacija. Ili akrobacija, kako god hoćete.

Šele