www.rogaticani.com

KAPO MUHIDIN

Advokat Muhidin Kapo, rođen u Rogatici, sin sigurno najpoznatijeg i dugo godina predsjednika Suda u Rogatici g. Hašima Kape. Završio Pravni fakultet u Sarajevu, gdje danas živi i uspješno obavlja poslove i radi na već poznatim slučajevima.

Abdulah Škaljić

Baveći se jedno vrijeme turcizmima, izrazima koje su obilježili jednu epohu, vrijeme, dali i ostavili svoj pečat u cijeloj Bosni i Hercegovini, koristim knjigu, internet knjigu, gospodina Abdulaha Škaljića.

Ukoliko pročitate uvod, bićete ugodno iznenađeni.

Abdulah Škaljić je rođen u Rogatici. Napisao je knjigu „Turcizmi u Srpskohrvatskom jeziku“, Svjetlost, Izdavačko preduzeće Sarajevo, 1966.
Ovim je dao svoj doprinos svojoj zajednici, ostavljajući iza sebe djelo, koje čovjek 'često uzima u ruke', posebno ako se bavi temama vezanim za stare izraze, kao što je to slučaj baš ovdje.

Da ne bih bio 'sebičan', što mi nije namjera, a želim da upoznam i druge, možda više one, koji ne znaju da ovo djelo postoji, predstavljam link, koji će vas odvesti u svijet ovih izraza. Ovdje možete naći to djelo: http://www.scribd.com/doc/18231886/Turcizmi-u-jeziku-BiH-naroda .

Našem dragom Abdulahu Škaljiću jedno vječno hvala.


Prof. Hamdo Čamo

RASIM HUREM - IN MEMORIAM




Prof.dr.sc. RASIM HUREM – Kratka biografija

Rođen 15. decembra 1927. Godine u Rogatici, Bosna i Hercegovina. Osnovnu školu završio u rodnom mjestu a srednje obrazovanje stekao u Mostaru. Studije završio na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu, gdje je 1970. godine doktorirao.

U Institutu za historiju u Sarajevu radio od 1959. do 1991. godine gdje je uznapredovao od asistenta do naučnog savjetnika. Bavio se je savremenom historijom ograničivši istraživački rad na područje Bosne i Hercegovine. Neke rezultate rada izložio na nekoliko naučnih skupova u Bosni i Hercegovini i drugim državama.

Usavršavao se na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu 1964. godine i u Institutu Poljske akademije nauka u Varšavi 1966. godine. Kao stipendista UNESCO specijalizirao je savremenu historiju istočne i jugoistočne Evrope na Univerzitetu u Beču kod Prof. dr. sc. Richarda Pleschka 1974 – 1975. godine.

Tokom osamdeseti godina rukovodio je naučnim projektom „Zatvori i logori u Bosni i Hercegovini 1941. – 1945“, koji je bio u programu Instituta za historiju u Sarajevu. Od 1985. godine radio je na projektu „Bosna i Hercegovina 1941. – 1945“.

Umirovljen je 1991. godine ali od 1. novembra 1992. do 15. juna 1996. godine radio je za Ministarstvo odbrane Republike Bosne i Hercegovine.

Krajem 1996. godine, izabran je za redovnog profesora na Odsjeku historije i geografije na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Tuzli.

Od 1996. do 2006.g. živi u Karlovcu odakle je preselio u Zagreb 2007. godine, gdje je preminuo 09.06.2008.godine.

Iza sebe je ostavio nedovršenu historijsku knjigu o Bosni i Hercegovini u Drugom svjetskom ratu, koja je na recenziji u Povijesnom institutu u Zagrebu.

Prof. dr. sc. Rasima Hurema pobliže sam upoznao na jednoj od godišnjih skupština Bošnačke nacionalne zajednice Hrvatske za Karlovačku županiju. Prišao mi je, predstavio se i u kratkom razgovoru ustanovili smo da je bio poznanik i prijatelj moje obitelji od djeda, oca, strica s kojim je pohađao školu kao i moje rodbine u Sarajevu. Naime, naše obje obitelji su porijeklom i korijenima iz malog, živopisnog istočnobosanskog gradića Rogatice. Gradića koji je u prošlosti prošao teška razdoblja da bi na koncu završio pod srpskim krstom u Republici srpskoj. Kako Prof. Hurem jednom prigodom reče, još u Drugom svjetskom ratu za vrijeme četničkih pokolja u Istočnoj Bosni krajem 1941. i u 1942. godini uz Foču i druge gradove i sela, četnici su spalili Rogaticu, stanovnike pobili i prognali te je od otprilike 1450 kuća spaljeno oko 1400 bošnjačkih i židovskih a ostalo je samo pedesetak srpskih. Spaljene su i kuče njegovih roditelja i moga djeda. Danas imamo Rasimovu rodnu Rogaticu, nakon još jednog pokolja i progona Bošnjaka, sa sasvim drugim, neprepoznatljivim nacionalnim sastavom stanovništva. Ovo ga je vjerojatno životno opredijelilo za povijest Bosne i Hercegovine u Drugom svjetskom ratu, povijest Bosne i Hercegovine u kojoj se u dugom razdoblju postojanja kraljevine a zatim komunističke Jugoslavije, nije mogla niti smjela izreći istina o stradanjima Bosne i Bošnjaka, negiranju povijesti i identiteta i svega što je izvorno bosansko (i hercegovačko) i zatiranju povijesti i povijesnog kontinuiteta jedne države i njenih izvornih stanovnika – Bošnjaka. Mogu se nadati da će i zadnja knjiga Prof. Hurema uskoro biti objavljena, da će proći recenziju koja neće mijenjati povijesne istine i činjenice do kojih je došao tokom svoga dugogodišnjeg rada i koje je ondje napisao. U jednom našem razgovoru, rekao mi je da je u toj knjizi objavio i podatke o četničkim
zlodjelima te da je došao i do brojke od četnika ubijenih Bošnjaka u Drugom svjetskom ratu te da se ta brojka kreće oko 78000 nedužnih žrtava.

Za vrijeme boravka u Karlovcu, Prof.dr.sc. Rasim Hurem bio je aktivan član Bošnjačke nacionalne zajednice Hrvatske. U tom kontekstu premda u odmaklim godinama, priključio se jednome od projekata Bošnjačke nacionalne zajednice za Karlovačku županiju vezanom za upoznavanje Bošnjaka s njihovim nacionalnim identitetom. Održao je par predavanja na tu temu u Karlovcu i u Sisku. Kroz naš zajednički rad nastala je i publikacija „O nacionalnoj svijesti Bošnjaka“. Želja je bila da se sadržaj ove publikacije usvoji u Bošnjačkoj nacionalnoj zajednici Hrvatske i zatim publicira. Na žalost, ovo do sada nije učinjeno pa koristim priliku da se isti objavi uz IN MEMORIAM Prof.dr.sc. Rasimu Huremu pod njegovim imenom.

Želim mu vječno sjećanje i spokojan vječni počinak, Allah mu Rahmetile.

mr. sc. Rusmir Akšamija, dipl.ing.


Preuzeto sa: http://www.vbnmgz.hr/vbnmgzhr1/content/view/184/1/

MEHMED REFIK HADŽIABDIĆ (1813-1871)

Jedan od naših najpoznatijih pravnih pisaca na turskom i arapskom jeziku je Mehmed Refik Hadžiabdić.

Rođen je u Rogatici, 1813.

Sin je Aliefendije, a unuk Hadži Abdulaha, po kome je ova porodica i dobila prezime. Početne nauke Hadžiabdić je učio pred ocem u Rogatici. Kasnije ga otac šalje u Sarajevo, gdje se školuje u Husrevbegovoj medresi. Po smrti oca, o njemu se brine rodbina pa je jedno vrijeme boravio u Travniku. Kad se ponovo obreo u Sarajevu zapazio ga je kadija Husein-efendija Spartalija, koji ga sa sobom odvodi u Istanbul. Tu Hadžiabdić završava visoke škole i stupa u službu gdje brzo napreduje.

Službovao je između ostalih mjesta i u Damasku, gdje počinje proučavati islamski misticizam. Po povratku u Istanbul, za kratko vrijeme, uspinje se na najviši položaj u vjerskoj hijerarhiji, postaje vrhovni vjerski poglavar - šejhulislam, položaj koji nije osim njega zauzimao, nijedan bosanski musliman.

Umro je u Istanbulu 1871. godine i sahranjen u blizini turbeta Muhameda II. Kronogram smrti spjevali su mu brojni tadašnji turski pjesnici, ali mu se na grobu nalazi natpis: 'našeg Fadil-paše Šerifovića', koji se inače brinuo, da se od novca koji je Hadžiabdić poslao iz Carigrada, podigne u Rogatici džamija i mekteb (317).

Mehmed Refik Hadžiabdić se bavio pravom, hadisom (tradicijom), apologetikom, islamskom mistikom. Napisao je poznati komentar pravnh decizija (fetve) Fejzullah-efendije Erzurumija koji je objavljen 1849. godine. Osnovno djelo je na turskom jeziku, a Hadžiabdićev komentar na arapskom (318).

317. F. Nametak, Fadil-paša Šerifović, pjesnik i epigrafičar Bosne, Sarajevo, 1980. str. 222-224.

318. Ismail Hami Danismend, Izahli Osmanli Tarihi Kronolojisi, 5, Istanbul, 1971, str. 155; Kasim Dobrača, Mehrned Refik-efendija Hadžiabdić - šejhulislam, Anali GHB V-VI, Sarajevo, 1978, str. 99-114; M. Handžić, Književni rad, 18-19; Šabanović, Književnost, 582-583.


(Preuzeto od: Dr. Fehim Nametak, "Pregled stvaranja bh. muslimana na turskom jeziku", Sarajevo, 1989., str 207-252)


Izbor teksta: Prof. Hamdo Čamo

Dr. Galib Šljivo


Dr. Galib Šljivo



Rođen je 15. septembra 1933. godine u selu Brčigovo, opština Rogatica u porodici rudara, jamskog kopača, Muhameda Šljive i Šerife rođ. Alić. Osnovnu školu, nižu gimnaziju i učiteljsku školu završio je u Sarajevu. Od 1939. godine bio je smješten u Vakufski, odnosno ‘sirotinjski’, dom u Sarajevu, koji je poslije drugog svjetskog rata preimenovan u Dom ratne siročadi, do sredine 1950. godine, kada je završio Učiteljsku školu u Sarajevu. Studirajući uz rad, završio je Višu pedagošku školu u Sarajevu na grupi istorija i geografija 24. septembra 1958. godine. Potom, opet uz rad, završio je istoriju na Filozofskom fakultetu u Beogradu 7. oktobra 1963. godine. Postdiplomske studije na Filozofskom fakultetu u Beogradu završio je 15. maja 1972. godine. Pošto je položio sve ispite i odbranio magistarski rad "Klek i Sutorina u XIX vijeku" dobio je akademski stepen magistra filozofskih nauka. Potom je, na istom fakultetu, 15. januara 1975. odbranio doktorsku tezu "Politika Austrije prema pokretima u Bosni i Hercegovini sredinom XIX vijeka" i stekao akademski stepen doktora istorijskih nauka.

Po završetku učiteljske škole, 30. juna 1950. godine, radio je kao učitelj u mnogim mjestima Bosne i Hercegovine: u Osnovnoj školi Maglajci (srez Bosanska Dubica) školske 1950./1951., Osnovnoj školi Orahova (srez Bosanska Gradiška) školske 1952./1953. godine i Osnovnoj školi Slatina (srez Foča) školske 1952.-1953. godine. Od 1. septembra 1953. do 31. avgusta 1954. godine, u sklopu služenja vojnog roka, Galib Šljivo je završio školu rezervnih oficira artiljerije, nakon čega je dobio čin rezervnog artiljerijskog potporučnika.

Po završetku vojnog roka, radio je kao učitelj u Osnovnoj školi Ulice školske 1954./1955. godine, te Petorazrednoj osnovnoj školi Brka (srez Brčko) 1955./1956. i Osnovnoj školi Donja Bukovica (srez Bijeljina) školske 1956./1957. godine. Od školske 1957./1958. do 31. avgusta 1961. godine radio je na mjestu direktora Osmogodišnje škole u Brezovom Polju (srez Brčko) i predavao istoriju i geografiju. Potom je od 1. septembra 1961. do 31. avgusta 1963. godine bio direktor Osmogodisnje škole u Orašju. Za to vrijeme je vanredno završio studije na Filozofskom fakultetu, pa je, po završetku filozofskog fakulteta, u zvanju profesora srednje škole, postavljen je na mjesto direktora Gimnazije 1. septembra 1963., a potom Školskog centra u Orašju i predavao je istoriju.

Školske 1972./ 1973. izabran je u zvanje profesora više skole, pa je u svojstvu spoljnjeg saradnika predavao predmete: Opšta istorija starog i srednjeg vijeka, Istorija jugoslanskih naroda u srednjem vijeku i Metodika nastave istorije na Pedagoškoj akademiji u Banjaluci. Od 1. aprila 1977. godine stalno je zaposlen na Pedagoškoj akademiji u Banjaluci u zvanju profesora Više škole na nastavnim predmetima: Opšta istorija novog vijeka i savremenog doba, Istorija jugoslovenskih naroda u novog vijeka i savremenog doba i Metodika nastave istorije. Od 1991. godine na Pedagoškoj akademiji u Banjaluci izvodi nastavu Opšte istorije novog vijeka sa savremenom istorijom u zvanju redovnog profesora Univerziteta.

Uporedo sa pedagoškim radom, dr. Galib Šljivo se neprekidno bavio radom na naučnoistraživačkim projektima. U toku 1979. godine vodio je organizacione poslove za osnivanje Instituta za istoriju u Banjaluci, pa je od početka njegovog rada, 1. novembra 1979., bio njegov direktor sve do 1992. godine. Ostvarujući naučnoistraživačke poslove, dr. Galib Šljivo je dobio naučno zvanje prvo, viši naučni saradnik, a od 1984. godine i najviše naučno zvanje naučni savjetnik, što odgovara zvanju redovnog profesora univerziteta.

Za svoj rad je više puta nagrađivan i odlikovan. Nagrađen je za vanredne rezultate u nastavnom radu i upravljanje Osnovnom školom u Slatini 1953. godine i Osmogodišnjom školom u Brezovom Polju, uzastopno za 1959., 1960. i 1961.godinu, te dva puta za upravljanje Gimnazijom i Školskim centrom u Orašju. Uručena mu je Plaketa SO Orašje za 1967. godinu. Odlikovan je Ordenom rada sa srebrnim vijencem 31. decembra 1973. godine. Za djelo Bosna i Hercegovina 1813.-1826. dodijeljena mu je 17. aprila 1986. godine Nagrada Veselin Masleša u 1986. godini kao društveno priznanje za radove u oblasti istorijskih nauka. Skupština opštine Banjaluka dodijelila mu je 8. aprila 1990. godine Nagradu Veselin Masleša za stvaralački doprinos socijalističkom razvoju nauke umjetnosti i kulture.

Bio je u dva mandata predsjednik Udruženja univerzitetskih i drugih naučnoistraživačkih radnika Bosanske krajine, onda, predsjednik Saveza univerzitetskih radnika Bosne i Hercegovine u dva mandata, potom član Predsjedništva univerzitetskih radnika Jugoslavije, i, na kraju, predsjednik Saveza istoričara Jugoslavije u dva mandata.

Na Univerzitetu "Đuro Pucar Stari" u Banjaluci obavljao je dužnost predsjednika Izvršnog odbora, bio član više stalnih komisija, a od 1987. do 1992., kada je smijenjen, iako mu je bio u toku drugi mandat, bio je prorektor za nastavu.

Godine 1990., predložen je za dopisnog člana Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine. U veoma opširnom referatu, koji su, 5. septembra 1990. godine, napisala dvojica akademika koje je imenovalo akademsko Odjeljenje društveno istorijskih nauka, su na početku izvještaja konstatovali da su: "Imali čast da s Vaše strane budemo zamoljeni da napišemo referat o profesoru dr. Galibu Šljivi, koji je predložen za izbor za dopisnog člana Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine." Referat su zaključili: "U ovom referatu kratko su prikazane samo neke od rasprava i studija dr. Šljive. Kad bi se prikupile ujedno, one bi sigurno sačinile nekoliko knjiga koje bi bile veoma korisne za bolje poznavanje unutrašnjih prilika i međunarodnog položaja Bosne i Hercegovine u XIX veku. Ovde je potrebno naglasiti samo to da među njima nema nijedne koja nije napisana na osnovu nepoznate arhivske građe, koja ne donosi obilje novih rezultata i koja se sasvim pouzdano ne drži okvira svega onoga što je poznato i u našoj i u svetskoj istoriografiji o prilikama na Balkanu u XIX veku.

Na osnovu svega što je u ovom referatu sasvim kratko izloženo može se zaključiti da je dr. Galib Šljivo neobična pojava u savremenoj jugoslovenskoj istoriografiji. Najvećim individualnim angažovanjem, istražujući takoreći svaki dostupni dokumenat, i u zemlji i u inostranstvu, on je ostvario veliko pregnuće da ispita i opiše istoriju Bosne i Hercegovine u XIX veku i da tu istoriju sačini od svih onih podataka koji mogu imati svoje značenje za političku, društvenu, ekonomsku i kulturnu istoriju. Ovde treba posebno naglasiti da u njegovim zgusnutim knjigama i studijama i pored toga nema suvišnih i nagomilanih podataka, jer je on našao stil izlaganja da prikaže svaku pojedinost u njenom pravom osvetlenju i istinskom značenju, tako da ona zauzima ono mesto koje joj u stvari pripada. Na taj način istorijska nauka Bosne i Hercegovine, a i Jugoslavije u celini, dobila je istoričara ne samo velike vrednoće i istinskih naučnih kvaliteta koji se retko nalaze.

Pisci ovog referata ne rade ovaj posao prvi put. Ovog puta, međutim, oni su zaista u situaciji da podnesu Akademiji nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine najsvesrdniji predlog da dr. Galiba Šljivu, naučnog savetnika, profesora i direktora Instituta u Banjaluci, izabere za svog dopisnog člana."

Od tada, dakle, od 1990. godine, dr. Galib Šljivo objavio je sedam novih historijskih monografija i preko sedamdeset studija, članaka i kraćih radova. Galib Šljivo nijednog trenutka nije prestao sa naučnoistraživačkim radom. Ukoliko se letimično pogledaju samo naslovi njegovih monografija odmah će se uočiti njegovo nastojanje da izuči historiju Bosne i Hercegovine u posljednjem stoljeću osmanske historije, u čemu je u potpunosti uspio. Do Galiba Šljive, historija s kraja osamnaestog i devetnaesto stoljeće bila je malo poznata, njegovim radovima, pak, ona je postala najpoznatija.

Kad se njegovi radovi sagledaju u cjelini, nema nikakve sumnje u to, da su, oni su svi, bez izuzetka, urađeni na historijskim izvorima prvog reda – i tako predstavljaju veliki doprinos historiji Bosne i Hercegovine, historiji balkanskih država i historiji Evrope.

Posebno su značajne njegove monografije pod naslovom Bosna i Hercegovina poredane hronološkim redom od 1788. do 1869. godine, koje čine jednu cjelinu, jednu ediciju, urađene su po hronološkom odvijanju događaja, dakle, jedinstvenim metodom u bosanskoj i hercegovačkoj historiografiji. S obzirom na to da je autor obavio naučnoistraživački rad u arhivima u Bosni i Hercegovini, ali i u susjednim državama, a posebno u Beču i Berlinu, on je tragao za podacima u svim relevantnim riznicama dokumenata. Proučio je zaista veliki broj fondova i tragao za svakim podatkom koji bi mogao biti značajan za historiju Bosne i Hercegovine.


Galib Šljivo - doktor istrajnosti


Galib Šljivo sa ekskurzijom u Budimpešti


Izbor teksta, priopremio i uredio: Prof. Hamdo Čamo

Preuzeto sa http://www.domaljevac.com/osinipoprasini/rijecima/doktoristrajnosti/index.html

ALIJA BEJTIĆ

Alija Bejtić, (1920. - 1981.), osnivač i prvi direktor Zavoda za zaštitu kulturno-historijskog i prirodnog naslijeđa Kantona Sarajevo.




Alija Bejtić rođen je 1. maja 1920. godine u Kukavicama kod Rogatice. Osnovu školu završio je u Rogatici, a srednju - Gazi Husrevbegovu medresu - 1943. u Sarajevu. Školovanje završava 1955. na Arhitektonskom odsjeku Tehničkog fakulteta u Zagrebu odbranivši diplomski rad pod naslovom "Povijest i umjetnost Foče na Drini".

Po završetku studija radi u Zemaljskom zavodu za zaštitu spomenika i kulture i prirodnih rijetkosti u Sarajevu, a zatim u Urbanističkom zavodu Bosne i Hercegovine.

Najveći dio radnog vijeka proveo je u radu na zaštiti i konzerviranju spomenika kulture. Obavljajući dužnost direktora Gradskog zavoda za zaštitu spomenika kulture (1966. - 1977.) dao je značajan doprinos zaštiti spomenika, naročito arhitektonsko-urbanističkog ansambla Baščaršije. Studija "Stara sarajevska Čaršija jučer, danas i sutra - osnove i smjernice za regeneraciju" našla je svoju praktičnu primjenu u podlozi plana uređenja Baščaršije. Od 1977-1981.g. radi kao naučni savjetnik Orijentalnog instituta u Sarajevu. Preminuo je 7. jula 1981. godine.

Svoj prvi rad pod naslovom Omer paša Latas objavio je 1939. godine. Do danas numerički opis njegove bibliografije iznosi preko 420 jedinica, među kojim je 11 zasebnih djela. Tematski, njegovi radovi mogu se podijeliti u tri grupe, i to: 1. radovi iz istorije materijalne kulture Bosne i Hercegovine - osmanski period (koji su i najznačajniji za našu istoriju, istoriju umjetnosti i nauke uopće); 2. prevodilački radovi i 3. radovi na izučavanju književnog i folklornog blaga, naročito epske i lirske muslimanske narodne pjesme.

Značajni su radovi u kojima je osvijetljen lik, djelatnost i uloga nekih istorijskih ličnosti koje su djelovale u Bosni i Hercegovini u vrijeme osmanske vladavine: Bosanski namjesnik Mehmed paša Kukavica i njegove zadužbine u Bosni, Elši hadži Ibrahim-pašin vakuf u Travniku, Sarajlija Abdulah Drnišlija i njegov zbornik bosanskih memorijala 1672.-1719. Njegovo široko obrazovanje, svestrano interesovanje za kulturnu prošlost te poznavanje orijentalnih jezika odveli su ga u, do danas skromno istraženo i proučeno područje naše kulturne baštine na orijentalnim jezicima. Iz tog domena značajan je njegov doprinos našoj orijentalistici i istoriji književnosti.

Naučnoistraživačkim radom prezentirao je ličnosti i stvaralaštvo jednog broja književnih stvaralaca iz kulturne baštine na orijentalnim jezicima, koji su našoj javnosti bili malo ili sasvim nepoznati: Pjesnik Sabit Alaudin Užičanin kao sarajevski kadija i bosanski mula, Ljubuški i Ljubušaci u Kačićevu Razgovoru ugodnom naroda slavinskoga.
Za rad na zaštiti i regeneraciji Baščaršije godine 1976. dobio je grupnu 27. julsku nagradu. Sarađivao je s mnogim naučnim ustanovama: Akademijom nauka Bosne i Hercegovine, Enciklopedijom likovne umjetnosti, Enciklopedijom Jugoslavije, a učestvovao je na mnogim naučnim skupovima u bivšoj Jugoslaviji i van nje.

Izvor: Zavod za zaštitu kulturno-historijskog i prirodnog naslijeđa Kantona Sarajevo

Pogleadati još i ovdje: http://www.ekapija.ba/website/bih/page/217350



Prof. Hamdo Čamo

Doc. dr. Ibrahim Pašić






Doc. dr. Ibrahim Pašić je rođen je 1948. godine u Rakitnici, općina Rogatica.
Od 1956. godine živi u Sarajevu gdje je završio osnovnu i srednju školu i diplomirao na odsjeku za historiju Filozofskog fakulteta.
Godine 1995. upisao je postdiplomski studiji na Fakultetu političkih nauka u Sarajevu.

Magistrirao je 11. septembra 2001. godine na temu "Politički motivi promjena antroponima i toponima u Bosni i Hercegovini".

Objavio je više pojedinačnih znanstvenih studija i tri samostalne knjige:

1. "Zločin u Ahatovićima", Sarajevo 1993. godine

2. "Toponimska srbizacija Glasinca", Sarajevo 1995. godine

3. "Od hajduka do četnika", Sarajevo 2000. godine


Učestvovao je na brojnim naučnim skupovima i konferencijama.
Doktorirao je u Prištini na temu "Predslavenski etnički elementi u etnogenezi Bošnjaka sa posebnim osvrtom na glasinačku ilirsku kulturu".


20. novembra 2008. godine u Svečanoj sali Doma oružanih snaga Bosne i Hercegovine promovisana je knjiga doc. dr. Ibrahima Pašića "Predslavenski korijeni Bošnjaka". Promotori knjige bili su akademik prof. dr. Muhamed Filipović, prof. dr. Jahja Drančoli, prof. dr. Ahmed
S. Aličić, prof. dr. Dževad Jahić, doc. dr. Ibrahim Kajan i Hasib Muhović.


Prilog: prof. Hamdo Čamo

Doc.Dr. Ferid Otajagić



Doc.dr. Ferid Otajagić, rođen je 03.04.1959. godine U Žepi, gdje je završio osnovnu školu.
Gimnaziju je završio 1981. u Rogatici.
Pravni fakultet u Sarajevu 1985. kao redovan student.
Pravosudni ispit je položio 1996. u Sarajevu Postdiplomski studij (katedra za državno i međunarodno javno pravo) upisao je 1996/1997. na Pravnom fakultetu u Sarajevu.
2001. godine je odbranio Magistarski rad na temu «Javna subjektivna prava u složenim državama» i time stekao naučni stepen magistar pravnih nauka.
Doktorsku disertaciju je odbranio na pravnom fakultetu u Sarajevu 26.04.2005 godine na temu « Državna javna subjektivna prva s posebnim osvrtom na unutrašnja prava države»

Zvanje doc.dr. je dobio 2006 godine na Pravnom fakultetu Univerziteta u Zenici iz naučne oblasti „Državno i međunarodno javno pravo".


OBJAVLJENI RADOVI

Do sada je objavio četiri knjige, priručnik i radove:

a) «Državna javna subjektivna prava s posebnim osvrtom na unutrašnja prava države», 2005 godine
b) «Javna subjektivna prava u složenim državama», 2005 godine
c) „Jurisdikciona zaštita javnih i privatnih subjektivnih prava", 2007 godine
d) „Pravna država, porezi, prekršaji" 2008 godine
e) «Priručnik za obuku sudija za prekršaje». 2006 godine


1. Pravna misao broj 9-10 8septembar-oktobar 2000. godine) pod naslovom: «uopšten pogled na aktuelno stanje poreznog prava u Bosni i Hercegovini»,
2. Pravna misao broj 1-2 (januar-februar 2001. godine) pod naslovom: « Problemi i uspostavljanje finansijske suverenosti u Bosni i Hercegovini»,
3. Pravna misao broj 7-8 ( juli-august 2001. godine) pod naslovom: « Uzroci naplaćenja fiskalnih obaveza»,
4. Pravna misao broj 11-12 ( novembar-decembar 2001. godine) pod naslovom : «Efekti otvorenog sistema upravljanja u poreznoj upravi FbiH»,
5. Pravna misao broj 1-2(januar-februar 2002. godine) pod naslovom: «U prilog aktuelnih ustavnih promjena o javnim subjektivnim pravima Bosne i Hercegovine»,
6. U dnevnom listu «Oslobođenje» od 03.09.2001. godine pod naslovom: «Ne logičnost dejtonskog rješenja»,
7. Data recenzija na radosvrti-prikazi: Mr. Edin Rizvanović na temu: «Porezni tretman proizvoda u intrakomunitiranoj razmjeni u kontekstu slobodnog prometa roba», časopis Pravna misaobr. 11-12(novembar-decembar 20001.godine),
8. Pravni savjetnik br. 5 od mjeseca maja 2002. godine pod naslovom: «Sistemska usklađenost i praktična usmjerenost člana 68 stav 1. zakona o izvršenju sankcija u kantonu Sarajevo»,
9. Pravni savjetnik, br. 6 od mjeseca juna 2002. godine, pod naslovom: «posljedice (ne) usaglašenih poreznih zakona u federaciji Bosne i Hercegovine»,
10. Pravna misao, br. 5-6 (maj-juni)2002. godine na temu: «Raspodjela nadležnosti kao suštinsko pitanje Federalno uređene države Bosne i Hercegovine»,
11. Pravni savjetnik br. 9, 8septembar 20002. godine), pod naslovom: «Novi Zakon o poreznoj upravi federacije Bosne i Hercegovine»,
12. Pravni savjetnik, br. 10, (oktobar 2002. godine), pod naslovom: « Signalna dejstva novog Zakona o poreznoj upravi federacije Bosne i Hercegovine»
13. Pravna misao br. 9-10, (septembar-oktobar 2002. godine), pod naslovom: «Mogući efekti novog zakona o poreznoj upravi Federacije Bosne i Hercegovine»,
14. Pravni savjetnik br. 12 (decembar 2002. godine), pod naslovom: «Razlozi uvođenja PDV-a na nivou države Bosne i Hercegovine»,
15. Pravna misao br. 3-4 (april-maj 2003. godine9 pod naslovom: « Suprotstavljanje poreza na dodatnu vrijednost poreznoj evaziji»,
16. Pravni savjetnik br. 5 ( maj/svibanj 20003. godine) pod naslovom: « Porezni aspekt autorskih i srodnih prava u Bosni iHercegovini»,
17. U časopisu «Pravni savjetnik», br. 9 (septembar/rujan), pod naslovom: «Osnovni razlozi donošenja Zakona o prekršajima države Bosne i Hercegovine»,
18. U časopisu «Pravna misao», br.7-8 ( jul-august 2003. godine), pod naslovom: «Dužnost i pravo izdavanja i uzimanja računa kod prodaje proizvoda i obavljanja usluga»,
19. U časopisu «Pravna misao», br. 11( novembar/studeni) 2003. godine, pod naslovom: «Osvrt na krivična djela iz oblasti poreza u novom krivičnom zakonu FBIH»,
20. U mjesečnom stručnom¸časopisu «Porezni savjetnik», br. 11 (novembar/studeni) 2003. godine pod naslovom: «Mogućnost izricanja zaštitne mjere oduzimanja odobrenja za rad»,
21. U mjesečnom stručnom časopisu «Porezni savjetnik», br. 1 (januar/siječanj) 2004. godine, pod naslovom: «Krivična odgovornost za poreznu utaju»,
22. U mjesečnom stručnom časopisu «Pravni savjetnika» br. 1 (janur/siječanj) 2004. godine, pod naslovom: « Izvršenje novčane kazne izrečene u prekršajnom postupku»,
23. U mjesečnom stručnom časopisu «Zips», br. 1 (januar/siječanj) 2004. godine, pod naslovom: «Zakonito izricanje zaštitne mjere zabrane vršenja samostalne djelatnosti i dovoljna ocjena olakšavajućih okolnosti»,
24. U mjesečnom stručnom časopisu «Pravni savjetnik», br. 2 (februar/veljača) 2004. godine, pod naslovom: «Utvrđivanje dužnikove imovine u izvršnom postupku»,
25. U mjesečnom stručnom časopisu « Pravni savjetnik» br. 4 (april/travanj) 2004. godine, pod naslovom: «O reformi prekršajog prava u Bosni i Hercegovini»,
26. U mjesečnom stručnom časopisu «Pravni savjetnika» br. 11-12 (novembar-decembar) 2005 godine., pod naslovom: «Osnove refeorme prekršaja u Bosni i Hercegovini»,
27. U časopisu «Pravna misao» br. 11-12 (novembar-decembar) 2005 godine., pod naslovom: «Pretpostavke ostvarenja pravne države»,
28. U časopisu «Pravni savjetnik» br. 1-2 (januar-februa) 2006 godine., pod naslovom: «Načelne promjene u prekršajnom postupku»,
29. U časopisu «Pravna misao» br. 1-2 (januar-februar) 2006 godine., pod naslovom: «Suverenost i pravna država(najteže i najsloženije pitanje u BiH)».
30. U časopisu „Pravna misao" br. 1-2 (januar-februar) 2008 godine, pod naslovom „Weberov model racionalne birokratske organizacije s posebnim osvrtom na reformu državne uprave"

Profesor na Fakultetu za javnu upravu na predmetu Teorija javne uprave

Prilog: Prof. Hamdo Čamo

http://www.fju.edu.ba/index.php?id=163

Dževad HODŽIĆ




Rođen 10. 7. 1960. godine u Pokriveniku kod Rogatice.

Osnovnu školu završio u Međeđi kod Višegrada 1975. a Gazi Husrevbegovu medresu u Sarajevu 1980. godine. Studirao je Islamski teološki fakultetu u
Sarajevu i diplomirao 1986. godine. Završio je postdiplomski studij iz filozofije na Filozofskom fakultetu u Sarajevu i magistrirao 2004. godine.
Na Filozofskom fakultetu u Sarajevu doktorirao je 2008. godine.

Sadašnja pozicuja na FIN-a :docent.
Predmeti na kojima je sada angažovan: Etika, Ahlak, Uvod u filozofiju.
Oblasti naučnog interesovanja: Etika, Ahlak, Uvod u filozofiju.

Kretanja u karijeri:

Od 1986. do 1987. godine radio je kao novinar u Redakciji "Preporoda".
Od 1987. do 1990. godine radio je kao imam u Islamskom kulturnom centru u Koelnu, SR Njemačka.
Od 1990. godine do septembra 1994. godine radi kao zamjenik glavnog i odgovornog urednika "Muslimanskog glasa" i kasnije "Ljiljana".
Od 1994. do 1998. godine radi kao glavni imam Zagrebačke džemije. U tom periodu predaje Islamku filozofiju i Ahlak u Zagrebačkoj
medresu „Dr. Ahmed Smajlović“.

Od 1998. do 2000. godine radi kao zamjenik glavnog i odgovornog urednika "Ljiljana". Od 2000. do kraja 2008. godine glavni je urednik
časopisa za odgoj i obrazovanje "Novi Muallim".

Kao honorarni profesor u Gazi Husrevbegovoj medresi u Sarajevu predaje Ahlak od 1999. do 2002. godine.
Od 1.1. 2006. radi na Fakultetu islamskih nauka u Sarajevu.

Učešće na međunarodnim skupovima:

Kao novinar, imam i nastavnik sudjelovao je na više različitih međunarodnih SKUPOVA u BiH, Hrvatskoj, Mađarskoj, Austriji, SR Njemačkoj i
Makedoniji, Australiji i Sjedinjenim Američkim Državama.

OBJAVIO JE SLJEDEĆE KNJIGE I UDŽBENIKE

Uvod u islamsku etiku, BEMUST, Sarajevo 1999.;
Kuda ide Islamska zajednica - poste restante, (zbirka eseja) Sarajevo, 2005.
Odgovornost u znanstvenotehnološkom dobu, Tugra, Sarajevo, 2008.
Ahlak (I) - udžbenik za medrese, Rijaset IZ-e u BiH, Sarajevo, 2003.
Ahlak (II) - udžbenik za medrese, Rijaset IZ-e u BiH, Sarajevo, 2003.
Fakultet islamskih nauka objavio je dvije hrestomatije koje je priredio Dževad Hodžić:
Etika, uvod u islamsko i zapadno etičko mišljenje, Fakultet islamskih nauka, Sarajevo, 2004.
Primijenjena etika, Fakultet islamskih nauka, Sarajevo, 2005.
Dževad Hožić koautor je i glavni urednik enciklopedijskog Atlasa islamskog svijeta, koji je 2004. godiine izdalo Udruženje ilmijje Islamske
zajednice u BiH.


Prilog: Prof. Hamdo Čamo

Mr. Zehra Alispahic



http://www.youtube.com/watch?v=Aw0If4VcgKE


FAKULTET ISLAMSKIH NAUKA U SARAJEVU

Ime i prezime:
Zehra Alispahić

Kontakt telefon i mail
zalispahic@yahoo.com
+387 33 232 - 982


Mjesto i godina rođenja: Rogatica, 11.06.1965.

Obrazovanje:

1980 - 1984 Srednja ekonomska škola, Rogatica

1984 - 1988 Filozofski fakultet u Sarajevu, Odsjek orijentalnih jezika i književnosti - arapski, turski i perzijski jezik - dodiplomski studij

1998 - 2001 Univerzitet Muhamed Peti, Fakultet pedagoških nauka, Rabat, Maroko - Postdiplomski studij u oblasti arapskog jezika za strance i islamske pedagogije
(Tema magistarskoga rada - Metodi u nastavi arapskoga jezika i islamske pedagogije u srednjoškolskim odgojno-obrazovnim institucijama u Bosni i Hercegovini)

2008 - Poslovna akademija Ekonomskog fakulteta Univerziteta u Sarajevu - Diploma "Voditelj kvalitete u visokom obrazovanju" prema standardima Evropske Unije



Prilog: Prof. Hamdo Čamo

Dr. Bajro Golić




Dr. Bajro Golić, redovni profesor
Pravnog fakulteta Univerziteta u Sarajevu

Dr Bajro Golić rodjen je 17.10.1948.godine u Rogatici, gdje je završio osnovnu i srednju školu kao odličan učenik.
Ekonomski fakultet u Sarajevu završio je 1971. Diplomirao je na temu " Teorija uzoraka".

Postdiplomski studiji završio je u Zagrebu, gdje je i magistrirao 1976.
Naziv teme magistarskog rada je " Transformacija naseobinskog sistema i njen uticaj na razvoj Bosne i Hercegovine".

Doktorirao je na Ekonomskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu 1991.
Naziv doktorske disertacije je " Ekonomika prostora u privrednom razvoju Bosne i Hercegovine".


Neposredno nakon diplomiranja kratko vrijeme radio je u Energoinvestu na poslovima spoljne trgovine da bi se nakon toga zaposlio u Urbanističkom Zavodu Bosne i Hercegovine, kao rukovodilac Sektora za makroekonomska istraživanja, a kasnije i kao pomoćnik generalnog direktora. U periodu od 1977. do 1982. obavljao je funkciju Sekretara Koordinacionog odbora za ekonomiku i razvoj privrede u Osnovnoj privrednoj komori Sarajevo. Za pomoćnika generalnog direktora Zavoda za planiranje razvoja grada Sarajeva izabran je 1982. i istu funkcio obavljao do 1986. Od tada pa do 1990. obavljao je funkciju Izvršnog sekretara Gradskog Komiteta SK zadužen za poslove funkcioniranja privrede.

Od 1991. do 1993. bio je pomoćnik direktora Republičkog zavoda za planiranje koji je, u medjuvremenu, promijenio naziv u Državni zavod za planiranje .

Na Pravnom fakultetu Univerziteta u Sarajevu 1993. izabran je za docenta na nastavni predmet Politička ekonomija, čiji je naziv kasnije promijenjen u Uvod u ekonomiju . U zvanje vanredni profesor izabran je u januaru 1998. U dosadašnjem nastavnom radu bio je angažiran na redovnom studiju na predmetima Uvod u ekonomiju, a u školsloj 2002/2003, te 2004/2005 i na predmet Ekonomska politika. Na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu angažiran je na predmetu Urbana ekonomija. U školskoj 2002/2003 godini bio je angažiran na Ekonomskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu na predmetu Uvod u ekonomiju. Na postdiplomskom studiju Pravnog fakulteta Univerziteta u Sarajevu angažiran je po jednom broju izabranih ekonomskih tema iz sfere makroekonmije, a na Arhitektonskom fakultetu iz sfere održivog razvoja.

Sudjelovao je na više međunarodnih konferencija i seminara, te na brojnim naučnim skupovima i okruglim stolovima u našoj zemlji.

Od brojnih javnih aktivnosti Dr. Golića se ističe njegova uloga u Upravnom odboru Agencije za privatizaciju Kantona Sarajevo, člana Savjeta Privredne komore Kantona Sarajevo, člana Odbora za reviziju "Sarajevo-osiguranje" d.d i "Asfaltgradnja" d.d..

Na fakultetu je obavljao i obavlja brojne funkcije. U periodu od 1996. - 1998. bio je prodekan fakulteta, zatim koordinator dislocirane nastave u Zenici. Sada je koordinator dislocirane nastave u Tuzli. Član je Izdavačkog savjeta fakulteta, član Komisije za nostrifikaciju i ekvivalenciju i član redakcije Godišnjaka Pravnog fakulteta.

Oženjen je, otac dvoje djece.


Prilog: Prof. Hamdo Čamo


http://www.bajrogolic.com/

Prof.v.š. mr. Ramo Arnautović



Ramo Arnautović je rođen u Živaljevićima, opština Rogatica 15.10. 1933. godine. Prvi razred osnovne škole završio je u rodnom mjestu 1941. godine da bi te i naredne godine prošao najcrnju golgotu stradanja pred četničkim terorom. Kao ratno siroče zahvaljujući MDD "Merhamet" u Sarajevu, u kasnu jesen 1942. godine, voljom dobrih ljudi da pomognu u nevolji, smješten je kod Asima i Izete Muslić u Žepču, gdje je dočekao kraj rata, a onda i odlazak u dječiji dom za ratnu siročad.

Školovanje je nastavio u Ilijašu, Čajniču, Cavtatu, Tuzli, Bugojnu, Banjoj Luci i Sarajevu, a kasnije i u Beogradu. Nakon gimnazijskog, srednjeg i višeg medicinskog obrazovanja u Tuzli i Banjoj Luci, studirao je istoriju i geografiju, biologiju i hemiju, te vojne nauke, i stekao diplome Pedagoške akademije u Sarajevu, Prirodno-matematičkog fakulteta u Sarajevu i Fakulteta narodne odbrane u Beogradu. Magistar je vojnih nauka.

Kao srednjoškolski profesor, od 1963.godine predavao je hemiju, biologiju, biohemiju, te odbranu i zaštitu u gimnaziji, medicinskoj, ekonomskoj i tehničkoj školi u više gradova Bosne i Hercegovine. Kao univerzitetski nastavnik radio je od 1978. godine na Ekonomskom fakultetu u Sarajevu i Mašinskom fakultetu u Zenici, gdje i radio do sredine 2002. godine.

Napisao je i objavio u časopisima i zbornicima 89 naučnih i stručnih radova iz oblasti obrazovanja i odgoja, stradanja djece u ratu, i odbrane. Takođe je objavio više feljtona i reportaža u raznim listovima, sa navedenom tematikom. Objavio je zbirku pripovijedaka o stradanju djece u ratu pod naslovom "Bjelina bola", zbirku poezije "Ne ubijajte nebo" i naučno istraživački rad "Djeca u vihoru rata", sa istom tematikom. Pet od objavljenih priča nagrađeno je na konkursima listova Oslobođenje, Male novine i Večernje novine iz Sarajeva.

Učestvovao je na brojnim simpozijima, savjetovanjima i seminarima, od kojih na mnogima sa vlastitim stručnim radovima. Također je održao veliki broj javnih predavanja u Zenici i zeničkoj regiji a teme su bile iz oblasti odgoja i obrazovanja, stradanja djece u ratu, i odbrane.

Ovih dana je iz štampe izašla izrazito edukativna i luksuzno opremljena nova knjiga pripovijedaka Rame Arnautovića pod naslovom "Putovanje u prošlost", koja na zanimljiv i provokativan način razmatra nesvakidašnje teme u našoj literarnoj i naučnoj produkciji. U suštini, radi se o djeci i omladini, njihovim ratnim i mirnodopskim stradanjima i pravima, ali i našim obavezama spram njih. Posebno kada je u pitanju školska i studentska populacija...

http://www.mf.unze.ba/index.php?option=com_content&view=article&id=189&Itemid=314